Vervolg op de andere artikelen
Dit artikel sluit aan op dat over Gevers van Endegeest, de ‘droogmaker’ van het Haarlemmermeer, en de serie ‘Warmond en de grootste stoommachine ter wereld’, die eerder werd gepubliceerd op deze website.
De financiering van de droogmaking van het Haarlemmermeer
Na twee eeuwen van rampspoed door overstromingen, werd in 1839 eindelijk definitief besloten het Haarlemmermeer, een belangrijke verkeersader voor de scheepvaart tussen Amsterdam, Haarlem en Leiden, droog te maken. De kosten werden beraamd op 8,3 miljoen gulden, maar de staatskas was nagenoeg leeg door o.a. de opstand in België. Er waren ook geen andere fondsen of particuliere initiatieven beschikbaar. Daarom kwam koning Willem I met het voorstel om het werk door middel van een wet te laten plaatsvinden. Na de drooglegging volgde de verkoop van percelen waarbij jhr.mr. D.Th. Gevers van Endegeest als voorzitter van de Commissie van beheer een toezicht op de grondverkoop een belangrijke rol speelde, terwijl ook de stad Leiden zich niet onbetuigd liet.