In het nieuws
Stichting Historische Publicaties Holland-Rijnland
Conflict kruithuisjes gemeente Teylingen
De gemeente Teylingen besloot vorig jaar in overleg met projectontwikkelaar Van Ruiten het bestemmingsplan van een stuk grond aan de Rijnburgerweg aan te passen zodat het voormalige munitiedepot, de zogeheten 'kruithuisjes', kon worden gebruikt voor de opslag van spullen van musea en verenigingen. Toen het plan inwerking trad, kwam de projectontwikkelaar met het idee om de percelen vol te bouwen. Geheel tot verrassing van de gemeente mocht dit volgens het nieuwe bestemmingsplan dat zijzelf een paar maanden daarvoor had vastgesteld.
Inmiddels heeft de gemeente een herziening van het bestemmingsplan in werking gesteld waardoor de plannen van de projectontwikkelaar worden gedwarsboomd. „Ons bouwplan kan de prullenmand in”, meent de projectontwikkelaar. „De musea, verenigingen en Historisch Erfgoed Leiden worden de dupe van dit beleid.”
Gedurende de voorbereiding van het nieuwe bestemmingsplan 'Buitengebied Teylingen' ging de gemeente in overleg met Van Ruiten. Uit naam van zijn non-profit organisatie schreef de projectontwikkelaar een brief in mei 2013 aan de gemeente dat hij geen grote gebouwen zou neerzetten als het bestemmingsplan wordt aangepast: „Er verandert niets aan het complex, alle gebouwen blijven staan. De aanwezige bouwwerken worden in de oorspronkelijke staat hersteld en ook de beplanting wordt weer in de originele staat (terug)gebracht.”
Ook een andere organisatie, Stichting Militair Erfgoed, schrijft in diezelfde periode een brief van gelijke strekking aan de gemeenteraad van Katwijk - een gedeelte van het terrein ligt in deze kustgemeente. „De Stichting Militair Erfgoed maakt zich sterk voor het behoud van waardevol militair erfgoed in Nederland. SME is de mening toegedaan dat enerzijds de complexen belangrijke behoudenswaardige complexen zijn en anderzijds dat de eigenaar, Historisch Erfgoed Leiden, op uiterst zorgvuldige wijze deze complexen herbestemmingen geeft die van respect voor de bestaande bouwwerken getuigen.”
Beide brieven zijn geschreven met de grote overtuiging om de historische kruithuisjes te behouden en op te knappen. De gemeente gaat om en voegt in het bestemmingsplan de zin toe dat naast agrarisch gebruik de percelen 'tevens zijn bestemd voor opslag en stalling van de materialen van musea en verenigingen'.
Een onschuldige zin zo lijkt het op het eerste oog. Maar de gevolgen van die ene aanpassing zijn voor de gemeente verstrekkend. Voor Van Ruiten golden vanaf dat moment dezelfde bouwregels als voor agrariërs.
Hetgeen de bestuurders op het gemeentehuis al die jaren niet wilden dat zou gebeuren, gebeurde nu toch. Met het nieuwe bestemmingsplan in de hand kon de projectontwikkelaar aan de slag met de bouw van grote panden. De gemeente voelde zich hierdoor genoodzaakt om snel de door Van Ruiten verfoeide herziening in werking te stellen.
Wat nu? In de gemeenteraad wordt de herziening op 4 februari behandeld. „Als het wordt afgekeurd dan kan hij bouwen", zegt de wethouder. "Maar daar ga ik niet vanuit.”
Van Ruiten gaat er juist wel vanuit dat de gemeenteraad in zijn voordeel zal besluiten. Is dit niet het geval dan wil hij in een overleg alsnog tot een oplossing komen. Een gang naar de rechter ziet hij niet snel gebeuren, want bij Historisch Erfgoed Leiden 'passen geen rechtszaken'.
Bron: Leidsch Dagblad